Γράφει η Νεφέλη Αρδίττη «Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ’ τη χαρά του να δίνεις. Να το θυμάσαι, κοpιτσάκι». Το γράφει ο Ρίτσος στο ποίημα...
Όταν μια γυναίκα σου δίνει χρόνο από το χρόνο της, τη σημασία και τον απόλυτο έρωτα της, μην το πάρεις χαλαρά. Μην το αφήσεις να περάσει...
Στο τρένο της ζωής ξεκινάς με πολλούς συνεπιβάτες, όσο προχωράς τόσο γεμίζεις τα βαγόνια, όμως τελειώνεις το ταξίδι σου με λίγους. Το παρακάτω κείμενο θα σε...
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Ωραίο πράγμα η μπέσα άνθρωπε. Σου δίνει λόγο να περπατάς με το κεφάλι ψηλά. Να συνεχίζεις εκεί που όλοι σιωπούν και κοιτάνε...
Είμαι βέβαιη, ότι δεν είμαι η μόνη που έχει κραυγαλέα παραδείγματα μέσα στην ίδια της την οικογένεια, αδελφιών να μη μιλούν μεταξύ τους: Η μαμά μου...
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί η αχαριστία, δεν είναι ποινικό αδίκημα. Γιατί δεν τιμωρείται παραδειγματικά και οι αχάριστοι να ξεχωρίζουν ανάμεσα στους άλλους....
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο σημείο μέχρι το οποίο μπορείς να αντέξεις. Κι όμως, κατά έναν τρόπο, ανέχονται πάντα περισσότερα απ’ όσα μπορούν πραγματικά να αντέξουν. Ίσως εκεί...
Της Μαγείας Τ. Μολονότι το να εμπιστευόμαστε το άγνωστο δεν είναι τόσο εύκολο όσο θα θέλαμε, είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε. Αν δεν έχετε εμπιστοσύνη...
Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Το χέρι της βρίσκεται ήδη στο πόμολο της πόρτας αλλά το πρόσωπο της σε κοιτά και εκεί καταλαβαίνεις άλλη μια φορά πως...
Περπατάω αμέριμνη κατά μήκος της παραλιακής. Φυσάει αλλά καθόλου δεν με απασχολεί. Τις λατρεύω τις βόλτες στη θάλασσα. Η Μύρια λέει πως το περπάτημα δίπλα από...